Unsigned Books

Gender Deel 2

“Voor het echte verhaal stem je natuurlijk weer af op de zender die je kunt vertrouwen. Radio Weet de Waarheid brengt je het nieuws dat niemand mag weten en onder het tapijt wordt geschoven als het niet in het straatje ligt van De Staat. Lennox hier om je op de hoogte te brengen van wat er gaande is op kamp Haardvuur. Ik heb even snel wat onderzoek gedaan en de bronnen melden dat De Staat gemuteerde tijgers heeft uitgezet in het bosrijke gebied. Op de socials en diverse fora raakt men er niet over uitgepraat. De Twieter stroomt vol met berichten hierover. Als je De Gram in de gaten hebt gehouden, dan heb je gemerkt dat er in de omgeving velen met gevaar voor eigen leven bezig zijn om te zoeken naar deze wezens.” Lennox neemt een slok van per whiskey en ademt diep in voor het volgende. 

“In principe zouden deze beesten op een geheime en afgesloten locatie moeten leven. Ze moeten ingezet kunnen worden in oorlogsgebieden en zouden, volgens betrouwbare bronnen, bijna onmogelijk te doden zijn met gewone wapens. Naast mij in de studio zit Doctorandus Nox die zo vriendelijk was emzelf naar onze studio te haasten om ons meer te vertellen over deze brute moordmachines. Welkom Nox, klopt het tot zover?” 

“Ja, Lennox, tot zover klopt je verhaal. De Staat is al langer bezig met het manipuleren van DNA van wilde dieren om te kijken of deze op die manier ingezet kunnen gaan worden in oorlogen om zo het aantal menselijke slachtoffers aan de kant van de vechters voor vrijheid te beperken.” 

“En deze gemuteerde tijgers zijn een onderdeel van de experimenten, als ik het goed heb? Hoe kan het dat ze zijn ontsnapt? Ik mag toch aannemen dat, als een staat, welke dan ook, dit soort afgrijselijke programma’s opstelt, ze nadenken over de veiligheid van de bewoners in de omgeving en van het land als geheel?” Een lichte opwinding is in per stem te horen.  

“Inderdaad, dat mag je verwachten bij dit soort praktijken. Maar vergeet niet dat we hier te maken hebben met gemuteerde roofdieren en dat de kennis van hun krachten nog minimaal is. Waarschijnlijk is er een verkeerde inschatting gemaakt of zat er een gat in de defensie. Deze tijgers, als we ze nog zo mogen noemen, zijn niet neer te schieten. Het zal dus lastig zijn geweest voor de bewaking om ze te stoppen op het moment dat ze door de omheining zijn gekomen.” En een verontruste blik verschijnt op het gezicht van doctorandus Nox. E neemt een hijs van eir e-sigaret en werpt een afwachtende blik op Lennox, benieuwd naar de volgende vraag. 

Lennox slikt even per whiskey door om tijd te winnen voor de volgende vraag en de spanning wat op te bouwen. “Dit complex, waar niemand wat vanaf hoort te weten, hoe lang wordt er daar al geëxperimenteerd met dieren, Nox? En wat weten wij van deze praktijken?” 

Een bedenkelijk gezicht en gefronste wenkbrauwen voorafgaand aan het antwoord: “Experimenten zijn al decennialang aan de gang, maar niet op deze schaal en niet in dit complex. Bij mijn weten staat het er pas sinds twee jaar. Op de online kaarten is slechts een zwarte vlek te zien in dit gebied wat aangeeft dat het gaat om een geheim gebouw waar niemand vanaf mag weten. Dit soort zwarte vlekken zijn zeer gebruikelijk, maar worden door het goedgelovige volk verder niet nader onderzocht. Dat is natuurlijk zeer jammer, maar begrijpelijk. Velen willen het niet weten of geloven. Ze willen het niet zien”, constateert drs. Nox.   

“Deze ontsnapping”, gaat e verder, “is natuurlijk ongelukkig, omdat het allemaal onder de radar moet gebeuren wat er zich aldaar afspeelt. Wellicht kun je je ook nog de mensen herinneren die naar geiten staarden. Eveneens een experiment dat achter gesloten deuren moest plaats vinden. Maar zoals elk staatsgeheim, komt het altijd aan het licht.” 

Lennox knikt, maar lijkt wat onzeker van per zaak en vraagt: “Wellicht kun je daar, voor de luisteraars, iets meer over vertellen; het staren naar geiten?” 

“Het was eigenlijk een heel onschuldig experiment, Lennox. Men probeerde door middel van hypnose en telepathie contact te maken met geiten en hun gedrag te beïnvloeden. Als dat had gewerkt, dan zou het toegepast gaan worden op agressievere dieren om te kijken of ze deze op commando konden laten aanvallen. Het bleek een grote flop en is binnen afzienbare tijd weer afgebroken en onder het tapijt geveegd met de bedoeling dat deze afgang vergeten zou worden. Er zijn gelukkig genoeg journalisten zoals jij die hun eigen onderzoek hebben gedaan om de mensheid ervan op de hoogte te brengen. Je snapt dat als dit soort … .” 

“Ik hoorde je zeggen”, valt Lennox e in de rede, “dat deze gemuteerde dieren ingezet kunnen worden in oorlogsgebieden, maar is het ook denkbaar dat ze gebruikt gaan worden in onze maatschappij ter beveiliging van gebouwen of individuen of iets dergelijks?” 

“Dat is heel goed denkbaar”, is het gedecideerde antwoord. “Natuurlijk alles in het kader van veiligheid en het algemeen belang. Je kunt je voorstellen dat er in de toekomst in plaats van agenten, gemuteerde dieren door de straten lopen om de veiligheid van de burgers te garanderen. Waarschijnlijk zal dit ook een enorme kostenbesparing zijn. En denk eens aan alle werkloze agenten die op zoek zullen moeten gaan naar een andere baan. Wellicht kunnen ze zich laten omscholen tot verzorgers van deze gemuteerde monsters.” 

Op het terrein van kamp Haardvuur is het Sil ondertussen gelukt om op het plaats delict te komen. Aldaar streamt thon via De Gram thons waarnemingen en bevindingen.  

“Ik zit hier in een tent op het kamp. De tent is volledig leeg. Ok, op een paar vieze sokken na dan.” Een smerig, bruin paar wordt voor de camera gebungeld. “Vanaf hier kunnen we het forensisch team en de slachtoffers goed zien. Er staan genoeg bouwlampen om een heel voetbalveld op te lichten, dus we hoeven ons geen zorgen te maken over de belichting. Ik zou zelfs bijna een zonnebril nodig hebben. Goed, als ik een beetje inzoom, dan zie je daar twee medewerkers die hun buigen over één van de kinderen. Alhoewel het er vanaf hier uitziet dat alle ledematen er nog aan zitten, is er wel heel veel bloed. Jeminee. Het lijkt erop dat er gaten in de armen en nek zitten, alsof iets erin heeft zitten bijten.” 

Sil moet wat kokhalzen en legt thons telefoon even op de grond, terwijl thon over thons nek gaat in de tent achtergelaten door de groep scholieren en onderwijzers. Na het overgeven pakt Sil een fles drinken uit thons rugtas en spoelt snel de vieze smaak weg. Daarna wordt de telefoon weer opgepakt en gaat thon ongestoord verder.  

“In de andere tent zijn lijken op de brancards gelegd van de ziekenbrussen. Overigens zijn die nergens te bekennen. Dat is wel vreemd. De bebloede slaapzakken van deze leerlingen worden in zakken gedaan en over de lichamen liggen nu witte doeken. De hele tent wordt van top tot teen schoongemaakt met hogedrukspuiten. Het lijkt er niet op dat ze echt bezig zijn met een onderzoek. Als ik heel eerlijk ben ziet het er eerder naar uit dat ze alle sporen aan het wissen zijn. Wat de … ?” 

“Als je het mij vraagt”, zegt Revi op eir JoeToebkanaal, “dan hebben we hier te maken met een nieuw virus of een soort bacterie. Ik zag zojuist de beelden van Silly Billy en ik volg de drones van Late Night Radio op de voet en alles duidt erop dat we te maken hebben met iets dat het vlees van mensen aanvreet, misschien wel van binnenuit. Sil noemde het beten, maar in mijn optiek waren het gaten alsof het lichaam zichzelf aan het afbreken was. Als je kijkt naar hoeveel bloed er om de lijken heen lag, dan moet het uit alle gaten zijn komen druipen. Wellicht heeft De Staat een nieuwe mutatie van de pest gecreëerd.” 

“Uiteraard is er maar een reden waarom een staat zo’n virus zou willen creëren. Het volk moet angstig zijn. Dan kan De Staat de superheld spelen. De grote farmaceutische bedrijven zullen er miljoenen aan verdienen en samen zullen zij de reddende engelen zijn die de voor de zoveelste keer een oplossing aanreiken. Helaas zal die zeker en vast wel gepaard gaan met wat offers van het volk. Maar datzelfde volk zal met liefde doen wat er gevraagd wordt, want er heerst angst en verdeeldheid. Neem het maar van mij aan, mensen, dat De Staat allang een medicijn heeft en een plan. Het zal tot gevolg hebben dat wij, het klootjesvolk, vrijheden kwijtraken en dat we gedwee hen meer macht geven en de onze opgeven.” 

Met slechts dertienhonderd volgers is Revi niet echt een grote speler op de socials, maar ey wint gestaag aan volging. Het zijn geen nieuwe ideeën die ey verspreidt en er zit weinig van emzelf in de video’s, maar er wordt gedaan alsof het allemaal helemaal van deze tijd en van eirs is. Dit soort gebeurtenissen zoals op kamp Haardvuur zijn koren op de molen voor em en het wordt voor em bevestigt als ey naar zijn beeldscherm kijkt. 

“Drie kleerkasten dragen Sil momenteel van het terrein af en volgens mij is daarbij thons telefoon in beslag genomen. De feed is in ieder geval gestopt. Dit bewijst eens temeer dat wij niet mogen weten wat er gebeurt en dat bevestigt voor mij dat het duistere zaken zijn. Mocht je nog niet overtuigd zijn, kijk dan eens even naar de opvallende gebeurtenissen van de laatste paar maanden. Op diverse scholen door het hele land heen hebben zich mysterieuze verdwijningen voorgedaan en zijn er verschrikkelijke zogenaamde ongelukken gebeurd met een dodelijke afloop.” 

Geritsel in de microfoon als Revi buiten het beeld graait in wat papieren. Met de gegevens voor eir neus, somt ey op: “In het noorden zijn vorige week op een school genaamd De Zeven Deugden vijftien doden gevallen bij een ontploffing in het scheikunde lokaal. Een dag daarvoor, op een school niet ver daarvandaan, kwamen er vijf om bij een speurtocht. Maar liefst een hele klas van Het Levende Bewijs is verdwenen tijdens een juttersdag langs de kust. De lijst gaat door en door. Al maandenlang. Wat opmerkelijk is, is dat de onderwijsgevenden ongedeerd blijven. Je kunt het allemaal vinden, als je maar zoekt. Doe onderzoek, mensen!”