Unsigned Books

Gender Deel 5

Zes maanden, één vergadering en nul bereikte doelen verder loopt Izlan in een ietwat andere gedaante het Caitlyn Jenner Instituut binnen. Dit keer zonder Hagar aan pher zijde. De emotionele achtbaan waarover is gesproken en het onrecht dat Izlan voelde drukte zwaar op de relatie tussen de twee. Izlan weigerde te begrijpen waarom er niet gebruik wilde maken van de mogelijkheid om kinderen te krijgen, terwijl Izlan zelf deze lijdensweg moest ondergaan om te krijgen wat er van nature had. Hagar werd voor van alles en nog wat uitgemaakt tijdens de uitbarstingen van frustratie die Izlan onuitstaanbaar maakten. Er deed ero’s best om alles te relativeren en van ero’s rug te laten glijden, maar er zijn grenzen aan het toelaatbare. Na een heftige woede-uitbarsting een kleine twee maanden terug, is Hagar met de noorderzon vertrokken. 

Pher ouders hebben het in eerste instantie moeilijk gehad om te horen dat Izlan een keuze had gemaakt zonder hen hierbij te raadplegen. Met behulp van de staatspsycholoog is alles goed gekomen. Ze hebben zes maanden lang hun best gedaan om er voor phe te zijn. Elke moodswing die resulteerde in gebroken servies, de lichamelijke veranderingen die leidden tot psychische verwarring en de depressies teweeggebracht door de cross-gender hormonen zijn allemaal overwonnen obstakels. Het staat dan ook buiten kijf dat ze mee hadden gewild vandaag, maar het werd ten zeerste afgeraden door de staatspsycholoog die het gezin begeleid heeft in deze zware tijden. “De volgende fase in deze transitie zal Izlan volledig zelf moeten ondernemen”, waren de exacte woorden. Al weet phe niet wat phere precies te wachten staat in het staatsziekenhuis. 

“Dokter Tendai staat vandaag volledig tot je beschikking en zal alles met je doornemen”, zegt Ona op vriendelijke toon. Hoe de brusterpakjes zo spierwit blijven en er altijd als nieuw uitzien, blijft een raadsel. “Als je even geduld hebt en in de wachtkamer wil plaatsnemen, dan zal ik z erop wijzen dat je er bent.” Ona wijst phere de goede richting uit, al weet Izlan perfect waar phe heen moet. Het is dan ook meer uit gewoonte dan uit noodzaak dat Ona wijst. Na een vriendelijk doch zenuwachtige glimlach van Izlan, loopt sy de spreekkamer binnen. “Izlan, de afspraak van zes maanden geleden, is er. Moet ik dokter Feidhelm vast inlichten zodat sol solzelf gereed kan maken?” 

Met een korte knik vanachter z’s computer geeft z aan dat dat een goed idee is. De gegevens van Izlan worden erbij gepakt en dokter Tendai ziet op het scherm dat het zaad nog net vruchtbaar genoeg zou moeten zijn. Dat betekent dat er geen donorzaad aan te pas zal komen en dat scheelt weer in de voorraad. Sowieso vergroot het om de een of andere reden de kans van slagen. De database heeft de meest compatible eitjes erbij gezocht en deze zullen door een van de brusters met een druk op de knop naar de operatiekamer worden gebracht tezamen met de kunstmatige baarmoeder. 

Dit soort synthetische baarmoeders worden tegenwoordig gefabriceerd door 3D-printers. Het is vrij kostbaar, maar de staat betaalt er – vooralsnog -voor. Omdat ze de kosten toch willen drukken, wordt er altijd aangegeven dat de ingreep slechts één keer mogelijk is. Theoretisch gezien zou het veel vaker mogelijk zijn. Er zijn geen gevallen bekend waar het bij is gebeurd en gezien de huidige zaadarmoede zal het op korte termijn ook wel niet gaan gebeuren.   

Voor dokter Tendai zijn dit soort momenten routineklussen. Het gesprek dat zal volgen is meer het afdraaien van dezelfde plaat voor een ander persoon. Bij de balie geeft het computerscherm bruster Niamh het teken dat dokter Tendai klaar is voor de patient. Izlan is niet gecharmeerd van hex en hex’ nukkige en norse houding waarmee phe naar de spreekkamer wordt verwezen. Phe laat pher bijzondere dag er niet door verpesten. Dit is pher grote moment. Hier is zes maanden lang naartoe gewerkt en een leven lang naar uitgekeken. Geen bruster Niamh die dat gevoel van geluk kan veranderen met hex’ humeurige stem en woorden. Vandaag zal pher lichaam gereed worden gemaakt om zwanger te kunnen worden en volgens de informatie die phe heeft gelezen is het een fluitje van een cent.  

Dokter Tendai gebaart dat Izlan kan plaatsnemen op de witte stoel voor het enorme bureau waarachter z zelf zit. “Izlan, welkom.” zegt z iets formeler dan de laatste keer dat zij spraken. “De afgelopen maanden moeten niet gemakkelijk zijn geweest. Vandaag kan daar een eind aan komen als je instemt met de overgang naar de volgende fase van de behandeling. Stem je hiermee in, Izlan?” Een klein vierkant blokje met een scanner wordt richting Izlan geschoven. “Als je akkoord gaat, dan kun je je duim en wijsvinger hiermee scannen en zorgen wij dat je vandaag nog geholpen zult worden.” 

Zonder te aarzelen duwt Izlan de vingers op de scanner en een rood lampje scant de afdrukken. Er zijn uiteraard de zogenaamde terms en conditions waarnaar gevraagd kan worden, maar niemand leest ze ooit; iedereen klikt op akkoord zonder te weten waar ze nou precies ‘ja’ op hebben gezegd. Het is niet alsof je je ziel aan het verkopen bent aan de duivel. De vingerafdrukken verschijnen op het scherm van dokter Tendai onderaan het document met voorwaarden naast het vakje ‘hier tekenen voor akkoord’.  

“Alles wordt gereed gemaakt terwijl ik met je praat. Ik zal kort met je door de procedure heenlopen. Vragen achteraf, alsjeblieft. Wat er gaat gebeuren, Izlan, is dat je zo dadelijk door een bruster wordt meegenomen voor een vooronderzoek door de hoofdchirurg. Dokter Feidhelm is gespecialiseerd in dit soort behandelingen en de meest ervaren chirurg die er hier rondloopt. Sol zal kijken of lichamelijk alles gereed is voor de operatie. Als dat zo is, word je in een bed en nachtgewaad van het ziekenhuis naar de o.k. gebracht. Een anesthesist zal je daar een lekker roesje geven waardoor je in een droomloze slaap belandt. Als je wakker wordt zul je nog enige tijd moeten blijven ter controle en om bij te komen van de ingreep. Als alles goed is kun je daarna als een compleet ander persoon en verse aanstaande ouder het ziekenhuis verlaten. Voor de uitgang van het pand zal vervoer naar je huis klaarstaan. Mocht je het wensen, dan kunnen we op jouw verzoek zorgen dat er thuis een staatspsycholoog klaarstaat om je op te vangen.” 

Izlan vraagt zich af waar de staatspsycholoog precies voor nodig zal zijn als phe eindelijk heeft wat phe altijd heeft gewild. Dat zou toch juist een euforisch moment moeten zijn. “Zal ik veel pijn hebben na afloop”, is echter de vraag die phe stelt, want phe meent de staatspsycholoog niet nodig te zullen hebben en maakt pherzelf meer zorgen om lichamelijk lijden.  

“Het kan zijn”, antwoord dokter Tendai oprecht, “dat het wat pijnlijk is na afloop of dat er wat nabloedingen zijn. Niks om je zorgen over te maken. Als de operatie klaar is, dan zal de dienstdoende arts je voorzien van pijnstillers en de juiste instructies om om te gaan met de bloedingen.” 

“Hoelang zal het duren voordat ik zwanger gemaakt kan worden?” is de volgende prangende vraag. 

“Daar hoef je je absoluut geen zorgen om te maken. Dat gebeurt sneller dan je denkt.” Op dat moment komt bruster Ona, gelukkig sy, om Izlan mee te nemen naar dokter Feidhelm die klaar zit voor de inspectie vooraf.  

De spreekkamer van de hoofdchirurg hangt vol met medische posters en informatieve plaatjes. Diverse poppen van het menselijk lichaam doen het lijken op een spookhuis uit een horrorfilm. Alsof de ledematen eraf gehakt zijn en de ingewanden uit de buik bungelen. Losse hoofden op kleine paaltjes met de schedel en kaak zichtbaar. Op het bureau staat een klein skelet naast een speeltje met metalen balletjes die tegen elkaar aan tikken van de ene naar de andere kant.  

Net als zes maanden geleden wordt Izlan verzocht pherzelf volledig uit te kleden. Het is wederom extreem ongemakkelijk om naakt te zijn in het bijzijn van een ander, maar phe weet dat het voor een goed doel is. De borstomvang wordt gemeten evenals de grootte van het geslacht en de teelballen waar nu haast niks meer van over is. Phe wordt bedekt met vele plakkers die van alles meten waar phe geen verstand van heeft, maar de dokter knikt en humt goedkeurend. Na de langste vijftien minuten uit pher leven, wordt phe op een bed gelegd en door Ona naar de o.k. gerold in mintgroene operatiekleding die te veel van het lichaam ontbloot laat dan gemakkelijk is. Gelukkig is er een deken om pherzelf onder te verstoppen en warm te houden.   

Denne, de anesthesist staat al klaar en als Denne op de juiste plek staat vertelt z1 wat er gaat gebeuren. “Je zult eerst een klein prikje krijgen. Daar voel je nagenoeg niks van. Dan zet ik dit masker op je neus en zal ik je vragen om diep in en uit te ademen. Ik zal aftellen van tien naar één, maar de meeste mensen horen de vijf al niet eens meer. Alles natuurlijk alleen als jij er klaar voor bent.” 

Met een lach op het gezicht staart Izlan naar Denne. “Volgens mij ben ik er zo goed als klaar voor. Kom maar op”, zegt phe dapper. 

Z1 pakt een naald en spuit een vloeistof het lichaam van Izlan in. Het masker wordt over de neus geschoven en met een rustige stem begint Denne af te tellen. De vijf wordt inderdaad niet meer gehoord en phe is in een diepe slaap als dokter Feidhelm en twee artsen de o.k. binnenkomen.  

“Izlan is er klaar voor?” vraagt dokter Feidhelm. 

“Phe zal de eerste paar uur niet meer bijkomen”, is z1r antwoord. “Mochten er toch complicaties zijn, dan druk je maar op de knop.” Daarna verlaat z1 de kamer en gaat de hoofdchirurg aan de slag. De kunstmatige baarmoeder en de reeds bevruchtte eitjes liggen klaar om ingebracht te worden. Dat is het eerste dat gedaan zal worden. Dan wordt het geslachtsorgaan vakkundig omgebouwd naar een vagina. Zo goed en kwaad als dat kan. Met de huidige grootte van de geslachtsorganen is er niet veel vel om mee te werken en na de cross-gender hormonen die de afgelopen maanden zijn geslikt is het helemaal een armetierige bedoening.  

Het hoeft er natuurlijk niet meer uit te zien zoals in dagen van weleer. De baby zal niet het lichaam verlaten op deze manier, maar alles wordt er toch vanaf gehaald. Er bestaat een gedegen kans dat het anders zou afsterven of compleet zou verschrompelen. Deze lichamelijke verandering is één van de redenen dat er na afloop vaak een staatspsycholoog nodig is. Zoals gezegd worden de voorwaarden nooit gelezen en beseffen de jongeren hun niet dat ze er voor tekenen een dubbel bevruchtte baarmoeder geïmplanteerd te krijgen. De schok bij het ontwaken en horen van het nieuws vergt wel wat werk van de staatspsychologen.  

Feidhelm levert vakwerk; de littekens zullen voor het overgrote deel verdwijnen of in ieder geval niet prominent zichtbaar zijn. De vagina zorgde voor enkele problemen. Gelukkig heeft Izlan geen vergelijkingsmateriaal en zal phe hier mettertijd wel gewend aan raken. Het is meer een frontaal gat, dan een traditionele kut. Een clitoris is eigenlijk niet nodig, al wordt er wel één gemaakt, zo goed en kwaad als het kan. Het oogt vrij natuurlijk en, laten we wel wezen, phe zal er niet dagelijks naar gaan zitten staren of mee gaan zitten spelen. Je kunt hier geen seks mee hebben, maar dat is toch iets uit het verleden. Wat dat betreft is sol blij dat seksuele voorlichting menig jaren geleden geschrapt is uit het curriculum. Als het terugkomt in de boeken, zal het wat aanpassingen vergen, met name in de anatomische plaatjes.