Unsigned Books

Gender Deel 6

Hoe het zover is gekomen dat Mint in deze positie is geraakt, is een vraag waar ko koizelf geregeld mee bezighoudt. De dag dat Skule en Nozomi Mint rekruteerden om voor De Staat als spion te infiltreren in het netwerk van de socii, is kleiner dan een speldenprik in het geheugen van kos. In een maand tijd is een berg aan informatie over ko heen gestort met allerlei details over een wereld waar Mint geen weet van had dat deze bestond. Socii, communies, ‘De Zeven’ en lijsten van namen met persoonlijke informatie. Bij vertrek kreeg ko nog een koffer vol met huiswerk mee om door te nemen in de aanloop naar het echte werk. 

Het lijkt jaren geleden dat Mint de training had doorlopen en elke nacht in een kille barak met een kriebelende deken en veel te hard hoofdkussen in slaap viel om de volgende ochtend weer mentaal gepijnigd te worden. In werkelijkheid zijn er slechts enkele maanden verstreken. Al ki wensen, aangegeven bij aanvang van de training, zijn vervuld. Op het moment dat Mint de training had afgerond is ko afgezet voor de woning. Bij de deur stond een persoon, welke Mint nimmer had gezien, met open armen te wachten alsof ze reeds jaren bij mekander waren en ko net terug was gekomen van een lange zakenreis.  

Het is inderdaad een geweldige partner met een goede baan bij een bedrijf dat ik niks zegt en waar ko verder ook niks over hoeft te weten. Er staat een prachtige, gele Hummer op de oprit van een huis waar ko nooit van had durven dromen ooit in te zullen wonen met meer ruimte en kamers dan er nodig zijn. De buurt staat er vol mee en perfecte gezinnen leven hun leven in elke wensbare luxe. Strak gemaaide gazons, witte tuinhekjes, gepersonaliseerde nummerborden op de Hummers en iedereen is vrolijk en vriendelijk. 

Het enige dat nog ontbreekt in het leven van Mint zijn kinderen. Alle buren lijken ze te hebben, maar zowel Mint als ki partner kunnen geen kinderen krijgen. Voor nu is dat absoluut geen probleem. Wellicht, als alles gedaan is en achter hen ligt, komt er verandering in. Dat wil zeggen, als de partner blijft na afloop, want daar zijn geen afspraken over gemaakt. Mint weet niet eens meer zeker of er iets van dit alles blijvend is. 

Het leven van voor het moment dat Mint ‘ja’ had gezegd tegen de opdracht, is één grote waas. In de maanden na de training zijn flarden van herinneringen bij tijd en wijle naar boven gekomen als maagzuur na een slechte maaltijd. Er is veelal geen touw aan vast te knopen voor ko. Wat duidelijk is, is dat ze niet getuigen van prettige geschiedenis. Ze wekken de indruk dat er duistere zaken aan de gang zijn geweest, maar ko kan er de vinger vooralsnog niet op leggen. De vage afspraken over het leven na de missie en de dubieuze herinneringen maken Mint wel terughoudend en bedachtzaam tijdens het uitvoeren van ki taken. 

Contactleggen met Jurswailly en Durragh is succesvol geweest. Mint won al snel het vertrouwen van niet alleen hen, maar van meerdere socii. De informatie die ko heeft meegekregen is uiterst behulpzaam geweest daarbij. Makaio – een socius waar Mint veel mee is opgetrokken – is samen met ko een vertrouwelingen geworden van een select gezelschap binnen de club van de groep van socii die hunzelf ‘De Zeven’ noemen. Jurswailly en Durragh zijn daar onderdeel van. Maeylon is inderdaad de aangewezen leider en de persoon die als enige alles tot in de puntjes weet.  

In de korte tijd dat Mint koizelf heeft begeven in deze kringen is ko nog niet heel veel meer te weten gekomen over deze zeven dan wat er al bekend was. De toekomstplannen van ‘De Zeven’ heeft Maeylon in anu’s hoofd zitten en er is vrij weinig over gedeeld met ko. Het is in ieder geval duidelijk dat deze zeven en een grote groep socii hunzelf gevangen voelen tussen aan de ene kant de communies en aan de andere kant het idyllische gezinsleven met het daarbij gepaard gaande voorbeeldige burgerschap. Hoewel ze het in eerste instantie geweldig vonden om bezig te zijn met verboden zaken, was de glans er al snel vanaf. Ze dachten iets te kunnen bereiken ermee, maar al snel bleken ze gewoon loopmensen te zijn voor de verborgen communies waarin de tijd heeft stilgestaan.  

‘De Zeven’ hebben een netwerk binnen de socii opgebouwd van gelijkgestemden die allemaal klaar staan om, op het teken, de plannen van Maeylon uit te gaan voeren, wat deze ook mogen zijn. De inhoud ervan zal vandaag hopelijk duidelijk worden voor Mint. Naftali, Oekie, Zale, Anaruz, Darragh, Jurswailly en Maeylon zitten aan een ronde tafel in een ondergrondse ruimte van een verlaten mijn in niemandsland. Op twee stoelen tegen de muur zitten de vertrouwelingen Makaio en Mint mee te luisteren en te wachten tot ze orders krijgen om te gaan handelen. Zij zullen, als de vergadering afgelopen en het besluit genomen is, het nieuws moeten verspreiden onder het netwerk van socii.   

“De tijd dat wij, en velen met ons, het daglicht hebben mogen aanschouwen is voorbij, broeders en zusters.” Het is voor het eerst dat Mint Maeylon deze termen hoort gebruiken om de socii mee aan te spreken. ‘Broeders en zusters’ zijn termen die leiders van communies gebruiken om hun leden mee aan te spreken. Dat dit hier nu gebruikt wordt is opmerkelijk. 

“We zullen vaarwel gaan zeggen tegen onze oude levens en gewoontes, mits eenieder van jullie instemt met de toekomstplannen die ik voor ogen heb en waar we menigmaal in mindere mate over gesproken hebben. Alles en iedereen is gereed en onze socii zitten te wachten op het verlossende woord. Als ze het hebben gekregen is er geen weg meer terug. Ik hoop dat jullie je dat realiseren”, is de onheilspellende openingsrede van Maeylon.  

Zale, met ontzettend volle gefronste wenkbrauwen en de diepe groeven van een moeilijk leven in het gezicht, gebaart met een hand naar de ruimte om hen heen. “Ik neem aan, broeder Maeylon, dat we deze ruimte wel wat gaan opknappen dan. Leuk behangetje, wat kasten, wellicht een keuken en wat bedden?” 

“Details, broeder Zale. Alles op zijn tijd. Deze ruimte, zal tegelijkertijd met alle ondergrondse metrostations worden aangepakt en opgeknapt. Het geheel zal volledig klaar worden gemaakt voor een leven onder het leven. Vanuit deze en de omliggende vertrekken en gangen zullen we voortaan leiding gaan geven aan het verzet en het zal ons aan geen luxe ontbreken. We hebben rijke socii onder ons met goede connecties, broeders en zusters, maak je niet al te omvangrijk over de huidige staat van de vertrekken.”  

Maeylon grijpt een glas van de tafel, staat op en loopt rondom de leden heen, terwijl an spreekt. “Jarenlang, broeders en zusters, hebben we ons als loopmensen gedragen voor de communies in de hoop daarmee een bijdrage te kunnen leveren aan veranderingen in de maatschappij. Helaas is gebleken dat ze aldaar te mak en tam zijn om echt tot actie over te gaan. We moeten leiden met ons voorbeeld.” 

Een luide ‘hear, hear’ verlaat de mond van Darragh en onderbreekt abrubt het spreken van hun leider. Alhoewel an niet graag onderbroken wordt, waardeert an het enthousiasme. “In sommige delen van de wereld is al een verzet op gang gekomen, nu is het aan ons om alhier een ondergrondse op te zetten. Het wordt tijd dat er een tegengeluid komt vanuit ons deel van de wereld. Het wordt tijd dat De Staat gaat merken dat niet iedereen het eens is met hun visies en ideeën over de zogenaamde ideale wereld.” An staat even stil om de reacties te peilen. Zale maakt gebruik van deze stilte.  

“Zijn er al plannen voor acties, broeder?” 

Maeylon laat de vraag even rondzingen in anu’s hoofd en bedenkt anuzelf dan dat het niet de tijd is om dat te bespreken. “Er zijn wat ideeën, broeder Zale. Geduld, geduld. We moeten vandaag eerst besluiten of dit de richting is die we op willen gaan. Zoals gezegd, eenmaal besloten is er geen weg terug. We stemmen ouderwets door het opsteken van onze handen. Ik tel af van drie naar één en dan wil ik zien wie van jullie voor stemt.” 

Er worden blikken uitgewisseld, maar er wordt gespannen gezwegen. Als Maeylon bij één is steken ze allemaal tegelijkertijd vol overtuiging hun hand in de lucht. “Goed om te zien, broeders en zusters, dat we zo eensgezind zijn. Onze vertrouwelingen die daar zitten”, wijst naar Mint en Makaio die het geheel in stilte gadeslaan, “zullen na afloop van deze bespreking onze trouwste socii inlichten. Zij zullen het woord verder verspreiden. Iedereen zal zijn werkzaamheden stante pede stoppen en zich naar de tunnels en stations van de verlaten metrolijnen begeven om daar te gaan bouwen aan een nieuw thuis voor ons ondergrondse verzet. Letterlijk ondergronds.”  

Oekie, die wat wegtrekt bij de term ‘verzet’ en nimmer gecharmeerd was van de term ‘De Zeven’ vraagt: “Blijven we onder dezelfde naam bekend? We kunnen toch niet meer spreken over socii, want hun functie en taken zullen wel degelijk veranderen. Ze zullen geen loopmensen meer zijn en wij zullen volledig los van de gemeentes werken. Wat gaan we daarmee doen?” 

“Goede vraag, zuster Oekie. Ik heb lang nagedacht erover en ik wilde, uiteraard met jullie goedkeuren, onze naam omdopen naar ‘Het Orgaan’. Het verzet dat wij gaan leiden zullen we vanaf heden De Substraat noemen en de leden ervan Substraten.” Maeylon kijkt vol verwachting naar de gezichten van ‘De Zeven’ en ziet dat er gewikt en gewogen wordt. Na een korte stilte lijken de eersten instemmend te knikken.  

“Ik neem aan,” zegt Naftali, “dat je met Substraat wil aangeven dat het zich allemaal onder de straten van de stad afspeelt en dat bevalt me wel. Het is een stuk beter dan ‘ondergrondse’ of ‘verzet’.”  

Jurswailly, die yimzelf op tot op heden wat afzijdig had gehouden, uit één van yis zorgen. “Alhoewel ik erg tevreden ben over deze locatie, broeders en zusters, wil ik wel graag zeker weten dat we hier veilig zijn. Wie weet er, uiteraard naast de aanwezigen hier, nog meer dat wij vanuit hier zullen gaan opereren?” 

Zes paar ogen staren naar Maeylon. An heeft de locatie uitgezocht en was de enige die ervan op de hoogte was. Uiteraard vertrouwen ze anu, maar willen toch wel graag weten of ze echt veilig zijn. “Naast ons, en de twee vertrouwelingen daar natuurlijk, is er niemand die weet waar we ons bevinden. Het moge duidelijk zijn dat het in ons aller belang is dat we dat zo houden. Al het contact met de buitenwereld zal vooralsnog verlopen via Mint en Makaio.”  

Darragh trekt een dolk vanuit het niets onder de tafel vandaan en richt deze op de twee vertrouwelingen. “Eén woord tegen de verkeerde en je voelt hoe scherp dit mes is”, zegt en dreigend.  

“Darragh!” roept Maeylon naar en. “Dit werkt niet heel motiverend. Ik snap je zorgen, maar zij hebben hunzelf bewezen middels de werkzaamheden die ze reeds hebben verricht. Voor hen durf ik mijn handen in het vuur te steken, alsmede voor jullie.” 

“Dat kan best zijn,” antwoordt Darragh, “maar de ogen van die ene staan te dicht bij elkaar.” En wijst met ens dolk richting Mint bij wie het angstzweet langs de rug de bilnaad in druipt. Ki gezicht blijft strak naar voren gericht en er wordt geen seconde naar het vlijmscherpe voorwerp in de hand van Darragh gekeken.  

Oekie, die de boel wat probeert te sussen, geeft aan dat de plek van de ogen niet echt een wetenschappelijke manier is om iemands betrouwbaarheid mee te meten. Met een hand gebaart ue naar Darragh dat en ens dolk moet laten zakken. Weifelend wordt het terug gestoken op de plek waar het vandaan kwam, maar Darragh blijft vanuit een ooghoek kijken naar Mint.  

“Jullie, broeders en zusters, krijgen twee weken de tijd om boven de grond jullie zaken op orde te maken en af te ronden, terwijl Mint, Makaio en ik hier alles in zullen richten. Er is voor nu eerst nog het een en ander tussen ons te bespreken dat niet voor buitenstaanders is bedoeld. Makaio. Mint. Als jullie zover zijn. Het is aan jullie om het woord te verspreiden. Vanaf vandaag zal Het Orgaan het ondergrondse verzet leiden dat onder de naam De Substraat verder zal gaan. Gaat heen, broeders.”