Unsigned Books

Gender Deel 6

Met het raam open wappert de koele wind door ki haren. Het is twee maanden geleden dat Mint het lichaam van Jurswailly heeft neergelegd bij het gebouw van ki voormalige opdrachtgevers. Alle rekeningen heeft ko leeg getrokken en ko is met de noorderzon vertrokken. Ki partner zal waarschijnlijk wel goed opgevangen zijn door De Staat. Het is niet iets waar ko koizelf zorgen om maakt. 

Alle connecties zijn verbroken, elke mogelijke manier waarop Skule of Nozomi contact met ik zouden kunnen opnemen heeft Mint koizelf van ontdaan. Geen mobieltje meer, geen computer, geen papieren. Alles is verdwenen in de vuurkorf in de tuin van het huis waar nu waarschijnlijk nieuwe mensen in wonen. Mint is nu niks, niet, niemand, nergens meer en kan dus gaan waar ko maar wil. 

Mint heeft een tijdlang wat rondgezworven ver uit de buurt van kos voormalige woonplaats en ko is nu op weg naar een nieuwe plek om een nieuw bestaan op te bouwen. Ko heeft contact gelegd met enkele leden van de socii op een geheel andere plek. Nu is ko op weg om de eerste stappen te ondernemen om ki nieuwe bestaan mogelijk te maken. De Hummer van de zaak is na het afleveren van het lijk verkocht aan een louche dealer en heeft plaatsgemaakt voor een afgedankte Humvee. Niet geheel onopvallend per se, maar in de kleuren geel en roze kan het ermee door. Het was goedkoop en in goede staat. Deze bak zal later wel weer verkocht worden.  

Bij Het Orgaan blijft Mint uit de buurt, maar ko draagt de socii een warm hart toe en is van mening dat ko van betekenis kan zijn voor hen. Zij op hun beurt kunnen ik weer helpen met het opbouwen van een leven. Mint heeft een baan nodig, want ko heeft geen onuitputtelijke bron van financiële middelen. Een paar maanden zou het nog te redden moeten zijn, maar dat is het dan ook wel.  

De verwachting is dat Skule en Nozomi, ondanks dat ze weten dat ko nog in leven is, geen grote zoekactie op touw zullen zetten. De kans is zelfs aanwezig dat alles onder het tapijt is geschoven. Het Orgaan zal wellicht mensen hebben ingelicht, maar zonder de karakteristieke baard en met ki lange geverfde haren ziet Mint er niet meer hetzelfde uit als in de tijd dat ko voor Skule en Nozomi aan de slag was. Daarnaast is ko mijlenver verwijderd van de mijn en de leden van Het Orgaan. De storm zal op een gegeven moment wel gaan liggen. Misschien is dat zelfs al gebeurd.  

Een uur rijden door polders en onbekende dorpjes later is Mint in de stad waar ko zijn heil zal gaan zoeken. Er is een kleine woning voor ko geregeld in een buitenwijk. Het is niet de luxe die ko gewend is tijdens ki tijd bij De Staat, maar wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. Er staat een bed en een bank. Het heeft een kleine keuken, een douche en tafel om aan te eten. Meer moet dat niet zijn en de twee tassen met kleding worden in een kast gegooid om later uit te pakken.  

De flat is bewoond met allerlei grote gezinnen op een te klein oppervlak. Deze mensen zijn de onderkant van de maatschappij. Er is een hoop herrie van schreeuwende kinderen en ouders die ruzie maken. De stank van ettelijke verschillende soorten eten en volle vuilniszakken buiten de deuren vullen het trappenhuis. Iedereen bemoeit hun hier met hunzelf en dit is de ideale plek om niemand te kunnen zijn.  

De koelkast is gevuld met de benodigdheden voor de eerste week en Mint begint met het maken van een lichte lunch en het zetten van een goede bak sterke koffie. Op de tafel ligt kos nieuwe paspoort en identiteit klaar vergezeld van een briefje van ki contact bij de socii.  

Welkom in je nieuwe woning. Zodra je alles op de rails hebt en er klaar voor bent, zullen de socii je in hun midden verwelkomen als nieuw lid. Houd je nog even in de luwte, zoek een onopvallende baan en leef alsof je geen verleden hebt. Tot snel. 

Was getekend, 

Fallon 

Ki afspraak is om twee uur. Een wandeling zal ko goed doen, dus ko trekt een paar stevige stappers aan en met een rugtas met wat eten en drinken voor onderweg en ki papieren, stapt Mint naar buiten. Vandaag begint de echte eerste dag van kos nieuwe leven. Buiten ademt ko diep de frisse lucht in die kos longen vullen met een stuk zelfvertrouwen en moed. 

De wandeling duurde ruim anderhalf uur en nu zit Mint te wachten op ki afspraak. Er staat een moeilijke periode voor de deur, maar niets kan erger zijn dan wat ko allemaal al heeft moeten doorstaan. Een vriendelijke stem geeft aan dat het ki beurt is. Ko pakt de rugtas op en loopt naar binnen. Een stevige hand grijpt die van kos. 

“Goedemiddag, ik ben Tendai. Kom verder.” 

“Goedemiddag dokter. Ik ben Kae.”